Via Berlin Instant Love
Instant love is het verhaal van Grace, die door de charmante pooier King de wereld van de prostitutie in wordt gelokt. Hij spiegelt haar een gouden toekomst voor, maar uiteindelijk loopt ze in de val van deze meedogenloze bedrieger. Zonder paspoort of papieren, is ze rechteloos en onbeschermd, en rest haar enkel nog de wraak. Instant Love laat zien hoe kwetsbaar mensen zijn als ze de autonomie over hun eigen leven kwijtraken. Zo verandert wat het mooiste tussen twee mensen zou moeten zijn, in het meest afschuwelijke.
Harald Austbø schreef speciaal voor deze voorstelling nieuwe composities voor het octet. Hemelse muziek met vette rafelranden.
Via Berlin (voorheen Orkater/De Nieuwkomers) vertelt met een volstrekt eigen vorm van muziektheater persoonlijke, herkenbare verhalen die symbool staan voor universele en maatschappelijke thema’s die ons bezighouden. Oorlog, illegaliteit, ouderdom, de consumptiemaatschappij… de ontwikkelingen in de wereld zetten hun denken op scherp.
Deze verhalen vertellen ze niet alleen met nieuw geschreven teksten, maar ook met veel muziek. Omdat muziek iets kan overbrengen wat niet in woorden te vatten is.
“Alles klopt in Instant Love. De muziek schrijnt, doet pijn of verleidt en vormt een sublieme eenheid met het spel.”
Theaterkrant ★★★★★
"schrijnende dissonanten, ijle melodieflarden, kwikzilveren wendingen, zelfs banale schlagerverwijzingen die goed passen op de goed-foute pooiersuitstraling van King.”
Leeuwarder Courant
“Stemmig en confronterend, soms licht poëtisch, dit muzikale optreden over de gruwelen van de internationale vrouwenhandel.”
De Telegraaf
"Eén van de mooie scènes is als Austbø en Slagmolen samen een cello bespelen, elk met hun eigen melodie. De één gericht op gefakete geilheid, de ander vol van overlevingsdrift"
Parool
"Dagmar Slagmolen speelt als Grace een aangrijpende rol in Instant Love" [...] "Het is gedurfd hoe muziektheatergroep Via Berlin met het Cello Octet Amsterdam op zomerfestivals een probleem als mensenhandel weet te vatten in spel en krachtige cellomuziek"
De Volkskrant
"Componist en muzikant Harald Austbø is een verrassende en opvallende verschijning in Instant love. Als King, een louche handelaar in betaalde liefde, is hij sterk op dreef als acteur, maar ook als musicus als hij tegelijk met Dagmar Slagmolen een cello bespeelt. […] Deze voorstelling moet het dan ook vooral hebben van de fraai uitgedoste cellisten die onder meer met zeer korte rokjes, fantastische pruiken en fraai gespeelde, weerbarstige muziek van Austbø de show stelen. Bizar en prachtig is het koortje dat Geil tot in de eeuwigheid zingt. […] Fraai is de manier waarop regisseur Ria Marks tekst en muziek in elkaar heeft vervlochten. De theatraliteit van de cellospelers is fraai uitgebuit. En die cellisten zelf zijn ronduit geweldig."
Scènes Theatermagazine
Artistiek leider van Via Berlin Dagmar Slagmolen vertelt waarom ze samen met Cello Octet Amsterdam de voorstelling Instant Lovegemaakt heeft.
In dezelfde periode als dat ik met Cello Octet Amsterdam begon met het bedenken en ontwikkelen van een drieluik aan voorstellingen, begon mijn moeder met haar nieuwe baan als coördinator van het Wereldvrouwenhuis Mariam van Nijmegen. In dit geheime opvanghuis worden uitgeprocedeerde asielzoeksters/vrouwen zonder status, voor maximaal zes maanden opgevangen en voorbereid op een leven in de illegaliteit (want dat is wat velen van hen wacht na het opvanghuis als zij toch in Nederland willen blijven).
Daarbij zijn de drie kernuitdagingen:
- Hoe kom ik iedere avond aan een veilige slaapplaats?
- Hoe kom ik zonder geld iedere dag opnieuw aan eten?
- Hoe beland ik niet in de prostitutie?
De verhalen van deze dappere vrouwen en meisjes die vaak zoveel verschrikkelijks hebben moeten doorstaan in hun zoektocht naar een veilige nieuwe thuishaven, raakten mij enorm. En vooral het feit dat deze verhalen zo heftig zijn, dat wij liever wegkijken omdat we denken niets te kunnen doen.
Mijn persoonlijke motivatie voor deze voorstelling is, dat wegkijken geen optie is en dat samen stilstaan bij zulke grote hevige thema’s en samen stil zijn omdat we niet anders kunnen, al een begin is. Samen stilstaan en toegeven dat wij het allemaal niet weten maar ook niet meer ontkenning dat het aan de hand is.
Zo is Instant Love ontstaan.
De voorstelling gaat over de consumptie van elkaar, van de ander. Over de cultuur die wij met elkaar gecreëerd hebben waarin sommigen denken rècht te hebben op liefde, op seks, op een relatie. Over de kapitalisatie van liefde en liefde als product. Gaandeweg ontdekten wij dat wellicht niet alleen de vrouwen meestal slachtoffer zijn van dit vreselijke web, maar dat ook de handelaars, de pooiers, de klanten gevangen kunnen zitten in een claustrofobisch web; waarin eeuwige honger, extreme competitie en dodelijke vermoeidheid hun tol eisen. Slachtoffers en daders beide gevangen in een groots door mensheid zelf geweven web.